تاروت

تاریخچه کارت‌های تاروت ریشه‌های پیچیده و چندلایه‌ای دارد که به قرون وسطی و شاید پیش از آن بازمی‌گردد. اولین استفاده‌های ثبت‌شده از کارت‌های تاروت به اوایل قرن 15 میلادی در ایتالیا مربوط می‌شود. این کارت‌ها ابتدا به عنوان یک بازی کارتی به نام “تاریوکچی” مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

کارت‌های تاروت اولیه شامل چهار خال معمول (شمشیرها، جام‌ها، سکه‌ها و عصاها) و یک مجموعه اضافی به نام “ترامپ” یا “کارت‌های مهم” بودند. این مجموعه اضافی شامل کارت‌هایی با تصاویری بود که نمادهایی از شخصیت‌ها، حیوانات و دیگر عناصر نمادین بودند.

در قرن 18 میلادی، استفاده از کارت‌های تاروت برای فال‌گیری و پیشگویی رایج شد. در این دوره، شخصیت‌های برجسته‌ای مانند “ژان باتیست آلیته” (که با نام مستعار “اتئیلا” شناخته می‌شود) شروع به تفسیر نمادهای کارت‌های تاروت برای پیشگویی و استفاده‌های غیربازی کردند. او نخستین کتابچه‌های راهنما برای استفاده از کارت‌های تاروت در فال‌گیری را نوشت.

در قرن 19 و اوایل قرن 20، تاروت به عنوان ابزاری برای جستجوی معنوی و روان‌شناسی نیز مورد استفاده قرار گرفت. در این دوره، نسخه‌های مشهور مانند “تاروت رایدر-ویت” که توسط آرتور ادوارد ویت طراحی و پاملا کلمن اسمیت مصور شده بود، منتشر شدند.

در عصر حاضر، کارت‌های تاروت همچنان به عنوان ابزاری برای خودشناسی، مدیتیشن و پیشگویی مورد استفاده قرار می‌گیرند. تعداد زیادی از دک‌های تاروت با طرح‌ها و تم‌های مختلف نیز تولید شده‌اند، که هر کدام تفسیرهای خاص خود را از نمادهای کلاسیک تاروت ارائه می‌دهند.

دانستنی های لازم برای خرید کارت تاروت

تاروت (/ˈtæroʊ/ که ابتدا با نام تریونفی و بعداً به نام تاروکی یا تاروک شناخته می شود) بسته ای از کارت های بازی است که حداقل از اواسط قرن پانزدهم در نقاط مختلف اروپا برای بازی با ورق مانند تاروچینی استفاده می شد. کارت‌های بازی تاروت از ریشه ایتالیایی‌شان در بیشتر اروپا گسترش یافت و به خانواده‌ای از بازی‌ها تبدیل شد که شامل گروستاروک آلمانی و بازی‌های مدرن مانند تاروت فرانسوی و کونیگروفن اتریشی است. در اواخر قرن 18، غیبت‌شناسان فرانسوی ادعاهای مفصل، اما بی‌دلیل، درباره تاریخچه و معنای آن‌ها مطرح کردند که منجر به پیدایش عرشه‌های سفارشی برای استفاده در پیشگویی از طریق خواندن کارت تاروت و کارتومانسی شد.[1] بنابراین، دو نوع متمایز از بسته‌های تاروت در گردش وجود دارد: بسته‌های تاروت که برای بازی با ورق استفاده می‌شوند و آنهایی که برای پیشگویی استفاده می‌شوند. با این حال، برخی از الگوهای قدیمی تر، مانند تاروت مارسی، که در اصل برای بازی با ورق در نظر گرفته شده بود، گاهی اوقات برای کارتومانسی استفاده می شود.

مانند کارت‌های بازی رایج، تاروت دارای چهار لباس است که بسته به منطقه متفاوت است: لباس‌های فرانسوی در اروپای غربی، مرکزی و شرقی و لباس‌های لاتین در اروپای جنوبی استفاده می‌شوند. هر لباس دارای 14 کارت است: ده کارت پیپ با شماره یک (یا آس) تا ده. و چهار کارت صورت: پادشاه، ملکه، نایت، و جک / کناو / صفحه. علاوه بر این، و بر خلاف بسته های استاندارد، تاروت همچنین دارای یک کت و شلوار 21 کارتی جداگانه و یک کارت است که به نام احمق شناخته می شود. بسته به بازی، احمق ممکن است به عنوان برنده برتر عمل کند یا ممکن است برای اجتناب از پیروی از آن بازی شود.[2] این کارت‌های تاروت هنوز در بسیاری از اروپا برای انجام بازی‌های کارتی معمولی استفاده می‌شوند